www.arkabhp.pl Doradztwo w zakresie ADR, CLP, REACH, MSDS

Kosmetyki - bezpieczeństwo i substancje konserwujące

Mikrobiologiczna czystość w przypadku kosmetyków jest ważnym elementem, który ma wpływ na bezpieczeństwo takiego produktu. Wpływać może ona na wiele czynników w tym na zapach, konsystencję, barwę i inne. Wpływ na taką czynność ma również zawartość wody, która jest doskonałym siedliskiem do rozwoju ewentualnych bakterii. Wobec tego należy stosować zgodnie z obowiązującymi przepisami odpowiednie substancje zapobiegające rozwojowi drobnoustrojów. Wymagania te obejmują między innymi w zakresie braku toksycznego działania, braku absorpcji przez skórę i błonę śluzową, szeroki zakres działania, jak również spełniać wymagania w zakresie rozpuszczalności i nie wpływać negatywnie na obecną – naturalną florę bakteryjną. Na bezpieczeństwo ma wpływ również sposób aplikacji oraz samo opakowanie, o czym należy zawsze pamiętać.

W rozporządzeniu 1223/200/WE zmienionego odpowiednio rozporządzenia Komisji UE, w załączniku V, zawarty jest wykaz substancji o charakterze konserwującym, które są dozwolone w produktach kosmetycznych.

Przepisy związane z rozporządzeniem 358/2014 dodało między innymi dwa rodzaj ograniczeń w zakresie substancji konserwujących. Jednocześnie dodano nowych pięć substancji zakazanych w zakresie produktów kosmetycznych.

Wspomniane wyżej rozporządzenie, zmieniło załącznik V. Umożliwiło to zastosowanie jako konserwantu kwasu 4-hydroksybesowego. Obejmuje to również jego sole oraz estry jak również inne estry. Maksymalnym stężeniem jest 4% - w przeliczeniu na kwas – dla pojedynczego estru. 8% obejmuje z kolei – w przeliczeniu na kwas – mieszanin estrów.

Rozporządzeniem 1004/2004 zainicjowano zmian, mających ograniczyć zastosowanie konserwantów tylko do kwasu 4-hydroksybesowego oraz właściwych estrów.  Dodatkowo to samo rozporządzenie dopuściło w zastosowaniu nowy rodzaj konserwantu 4-hydroksybenzoesanu butylu oraz jego soli czy też 4-hydroksybenzoesanu propylu ( i jego soli). Uwzględnia się tu kwestie stężenia, kwestie tłukliwości, miejsce nakładania i zakres stosowania w przypadku dzieci.

1003/2014/UE – to rozporządzenie, pozwala na stosowanie mieszaniny 5-chloro-2-metylo-3(2H)-izotiazolonu i 2-metylo-2H-izotiazol-3-onu w postaci konserwującego środka wyłącznie w zakresie produktów spłukiwanych. Zgodnie z opinią Komitetu Naukowego do spraw Bezpieczeństwa Konsumentów – SCCS – mieszanina w stosunku 3:1 jest stosowana jako środek konserwujący w przypadku METHYLCHLOROISOTHIAZOLINONE /oraz/ METHYLISOTHIAZOLINONE przy dopuszczalnym/maksymalnym stężeniu – 0,0015%. W przypadku zastosowania w produktach spłukiwanych nie wywołuje innych skutków niż ewentualne działanie uczulające.

Jak stwierdzono, indukcja znieczulenia oraz wywołanie reakcji o charakterze alergicznej są mniej prawdopodobne w sytuacji produktów spłukiwanych niż w zakresie niespłukiwanych produktach. W tych zakresach określa się maksymalne stężenie, które może mieć dany preparat.

Zgodnie z art. 2 od dnia – 16 lipca 2015 roku, w Unii do obrotu można wprowadzać wyłącznie produkty kosmetyczne odpowiadające przepisom rozporządzenia – WE nr 1223/2009, które zostało zmienione rozporządzeniem 1003/2014/UE. Z kolei od 16 kwietnia 2016 roku na runku Unii można udostępniać produkty, które nie spełniają jeszcze rozporządzenia 1003/2014.